Edukacja

Od wziernika do endoskopii kapsułkowej
27.03.2022

Medycy od starożytności starali się znaleźć sposób na bezpieczne zbadanie wnętrza ludzkiego ciała. Przodkami współczesnych endoskopów są wzierniki, których używał już Hipokrates. Prymitywny endoskop skonstruował w 1805 roku niemiecki lekarz, Philipp Bozzini. Aparat był oświetlany światłem świecy odbitym w lustrach ustawionych pod kątem 45%. Pierwsza gastroskopia została wykonana również w Niemczech w 1868 roku, przez Adolfa Kussmaula. Jego endoskop był sztywną metalową rurą, a pierwszy pacjent zajmował się profesjonalnym połykaniem noży w cyrku.

Wynalazek Edisona – żarówka - zrewolucjonizował historię endoskopów. Bardzo szybko znalazła ona zastosowanie w aparatach skonstruowanych przez polskiego uczonego Jana Mikulicza-Radeckiego. W 1881 roku powstał gastroskop zbudowany ze srebra, nadający się do badań ludzi.

Trzydzieści lat później, w 1911 roku Elsner zaprezentował sztywny gastroskop z zewnętrzną rurą, przez którą wprowadzał optyczny zestaw z giętką gumową końcówką i bocznym wizjerem.

W 1922 roku Schindler poprawił endoskop Elsnera poprzez dodanie kanału powietrznego do czyszczenia soczewek. Schindler wykonał badanie żołądka u kilkuset osób i jako pierwszy szczegółowo je opisał. Ustalił także zasady wykonywania badania. Początkowo opróżniano żołądek sondą a następnie pacjenta usypiano. W czasie badania pacjent leżał na lewym boku a asystent odginał maksymalnie jego głowę, aby przełyk i żołądek były na jednej linii. Schindler jest uważany za ojca endoskopii przewodu pokarmowego.

W 1932 roku opatentowano półgiętki gastroskop Wolfa-Schindlera, który stał się aparatem powszechnie stosowanym na całym świecie, w miarę bezpiecznym i skutecznym. Półsztywne endoskopy były stosowane do 1957 roku.

W tym roku (1957) Hirschowitz zaprezentował pierwszy prototyp fiberoskopu. W latach 60 XX wieku wprowadzono znaczne zmiany w budowie endoskopu. Opracowano ruchomą końcówkę, która umożliwiała wykonywanie precyzyjnych badań. Z użytku wycofano endoskopy półsztywne.

Pierwszy aparat, który przenosił obraz wnętrza badanego narządu w czasie rzeczywistym na monitor, powstał w 1983 roku.

W 2000 roku opracowana została i wprowadzona do użytku innowacyjna metoda przeprowadzania badań endoskopowych – endoskopia kapsułkowa.

Na podstawie: Jerzy Michałowski, Radosław Kempiński, Szymon Wieczorek, Elżbieta Poniewierka „Endoskopia przewodu pokarmowego. Od historii po teraźniejszość i przyszłość”, nowiny lekarskie 2011r