Per rectum jest jednym znajstarszych i najważniejszych badań służących diagnostyce chorób jelit i odbytu. Niestety, niejednokrotnie pacjenci nie godzą się na to badanie a bywa ono także pomijane przez lekarzy.
Per rectum – czyli badanie palcem przez odbyt powinno być pierwszym krokiem w diagnozowaniu pacjentów zdolegliwościami ze strony układu pokarmowego. Od badania per rectum powinna zawsze zaczynać się diagnostyka jelita grubego. Nie zastąpi go kolonoskopia ani wlew doodbytniczy.
Historia badania per rectum sięga starożytności. W Egipcie w czasach faraonów, istniało stanowisko „pasterza królewskiego odbytu”, doktórego obowiązków należało regularne badanie per rectum władcy. Także, Hipokrates wdziele „Corpus Hippocraticum” wrozdziale dotyczącym diagnostyki chorego zwraca uwagę nadokładne badanie odbytu, opisuje też zgłębniki iwzierniki dobadania odbytu.
Wskazania dobadania proktologicznego obejmują nie tylko dolegliwości proktologiczne, lecz także przewlekłe iostre bóle brzucha. Wszelkie objawy mogące sugerować chorobę jelita grubego, aszczególnie chorobę nowotworową (zaburzenia rytmu wypróżnień, krew iśluz wstolcu, stany gorączkowe, zmniejszenie masy ciała), są bezwzględnym wskazaniem doprzeprowadzenia dokładnego badania proktologicznego. Jest ono niezbędne także wprzypadku urazów krocza iodbytnicy;Badanie per rectum może również pomóc wdiagnostyce narządów znią sąsiadujących.
Dowstępnego badania proktologicznego nie jest potrzebne żadne przygotowanie.
Badanie proktologiczne składa się zwywiadu, badania brzucha, węzłów pachwinowych oraz samego odbytu.
Badanie odbytu składa się z:
· oglądania okolicy odbytu
· badania palcem przez odbyt (per rectum)
· anoskopii.
Na podstawie: „Technika i interpretacja badań per rectum”, dr hab. n. med. Małgorzata Kołodziejczak, „Medycyna po dyplomie” 2013.